Στέπαν Πετρισένκο , ο πρόεδρος της Προσωρινής "Επαναστατικής" Επιτροπής της Κρονστάνδης
Ο Πετρισένκο γεννήθηκε το 1892 στο χωριό Nikitenka από μια οικογένια χωρικών. Δύο χρόνια μετά την γέννηση του η οικογένεια του μετακόμισε στο Zaporizhia(γνωστό ως Ανεξαντρόβσκ) στην Ουκρανία όπου ο Στέπαν αποφοίτησε από το Κολέγιο της Πόλης και δούλεψε ως μεταλλεργάτης. Το 1913 τον κάλεσαν για την στρατιωτική του θητεία στο Ρωσικό Ναυτικό, όπου ανατέθηκε στο μαχητικό Πετροπαβλοσκ μέρος του Βαλτικού στόλου.
Κατά την Φεβρουαρινή Επανάσταση στην Ρωσία ήταν με τον στόλο στο νησί της Εσθονίας Nargen/Ναισσαρ.
Τον Δεκέμβριο του 1917 ανακηρύχθηκε το νησί ως Σοβιετική Δημοκρατία υπό την ηγεσία 80 ναυτών που είχαν υπό την κατοχή τους ένα νησί γύρω στους 200 κατοίκους. Η μικρή δημοκρατία της οποίας πρόεδρος φέρεται ο Πετρισένκο πολέμησε ενάντια στην Δημοκρατία της Εσθονίας (ανακηρύχθηκε στις 24 του Φλεβάρη 1918) μέχρι την κατάκτηση του Τάλιν από την Γερμανική Αυτοκρατορία .Μετά την ήττα εγκάτέλειψε την Ναισσαρ στις 26 Φλεβάρη μαζί με τον στόλο του προς το Ελσίνκι και από εκεί στην Κρονστάνδη.
Το 1919 θα γίνει μέλος του Μπολσεβίκικου κόμματος αλλά γρήγορα θα παραιτηθεί. Μετέπειτα το καλοκαίρι του 1920 θα πάει στην πατρίδα του.Σημειωτέον η πατρίδα του το Αλεξαντρόβσκ ήταν εκείνη την περίοδο μέσα στα όρια της κεντρικής περιοχής που έλεγχε ο στρατός του Μάχνο, γνωστός ως Πατερούλης Μάχνο, μερικά δεκάδες χιλιόμετρα από την πατρίδα του Μάχνο του ίδιου το Γκιουλάι-Πολέ. Εκεί κατά τον φιλοαναρχικό Άβριτς και τον γάλλο Αρβον θα επιχειρήσει να ενταχθεί στους Λευκούς αλλά δεν θα γίνει δεκτός από αυτούς γιατί είχε υπάρξει έστω και σύντομα Μπολσεβίκος.Αυτό αναφέρεται σε μια συνέντευξη του σε αμερικάνικη εφημερίδα. Θα συλληφθεί μάλιστα για αντεπαναστατική δράση.Θα επιστρέψει ως ναύτης,η θέση του ήταν μηχανικός στο "Πετροπαβλοσκ".
Θα διατελέσει πρόεδρος της Προσωρινής Επανασατικής Επιτροπής της Κρονστάνδης. Επιτροπή που προέκυψε με την διάλυση του υπάρχοντος Σοβιέτ και σύλληψη πάνω από 300 κομμουνιστών στην πόλη.Η επιτροπή αποτελείται από ένα ευρύ αντιμπολσεβίκικο πολιτικό φάσμα.
Με την δύσκολη αλλά τελικώς νικηφόρα νίκη του Κόκκινου στρατού έναντι της ανταρσίας , ο Πετρισένκο (κατηγορούμενος ότι πήρε και τα λεφτά του Σοβιέτ της πόλης) με πολλούς άλλους ηγέτες της ανταρσίας θα καταφύγει στην Φινλανδία. Στους κόλπους των Λευκών αντεπαναστατων εμιγκρέδων με τους οποιούς προθύμως θα συνεργαστεί. Θα συντάξει ήδη τον Μάιο του 21 ένα πρόγραμμα 6 θέσεων ως βάση συμφωνίας και θα το στείλει στον εκπρόσωπο του Λευκού αντεπαναστάτη Βρανγκελ τον Γκριμ. Ο τελευταίος θα συμφωνήσει με την συνεργασία. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την θέση να υιοθετηθεί το σύνθημα της ανταρσίας "Σοβιέτ Χωρίς Κόμματα" αλλά στα πλαίσια να μείνουν και οι 2 πλευρές ικανοποιημένες (ναύτες της Κρονστάνδης και Βρανγκελ) συμφωνήθηκε ότι το σύνθημα θα έχει το χαρακτήρα μιας πολιτικής μανούβρας. Θα κρατηθεί μέχρι να πέσουν οι Μπολσεβίκοι και μετέπειτα θα επιβληθεί μια προσωρινή στρατιωτική δικτατορία.Στα πλαίσια της διατήρησης των κεκτημένων της επανάστασης του Φλεβάρη όλα αυτά.Δεν θα πετύχει όμως γιατί ο Βρανγκελ και η συνωμοσία του θα αποκαλυφθεί. Τον Ιούνιο θα ξαναγίνουν προσπάθειες με τους ναύτες της Κρονστάνδης να δηλώνουν παρόν σε συνέδρια του αντεπαναστατικού Εθνικού Κέντρου με επιστολές συμπάθειας.
Δούλεψε σε εργοστάσια και ως μαραγκός.Αυτά τα αναφέρει ο φιλοαναρχικός Άβριτς με πολλές πηγές στο Ρώσικο wiki αναφέρεται ότι ως εμιγκρές αρνήθηκε να πάει στην Τουρκία υπό τις διαταγές του Βρανγκελ(όντως προφανώς δεν πήγε) και ήταν αντίθετος με μια επιχείρηση στα σύνορα Καρελια με την ΕΣΣΔ.Επίσης αναφέρεται ότι συλλήφθηκε το 1922, δυστυχώς ο λόγος δεν γίνεται κατανοητός.(Η πήγη του Ρώσικου wiki δεν εντοπίζεται online)
Το 1927 θα βρεθεί στη Ρίγα πρωτεύουσα της Εσθονίας(τότε εκτός Σοβιετικής Ένωσης) όπου θα κάνει απολογία για να πάρει την Σοβιετική υπηκοότητα, και εκεί θα γίνει πράκτορας της GPU περνώντας μέσω Λιθουανίας στην ΕΣΣΔ. Μετέπειτα θα βρεθεί πάλι στο Ελσίνκι.
Αναφέρεται από το Ρώσικο wiki ότι αρνήθηκε να συμμετάσχει σε Σοβιετική έρευνα του 37 και ότι πληροφορίες που έδωσε βοήθησαν την ΕΣΣΔ ως προς την επίθεση των Ναζί.
Το 1941 θα συλληφθεί από τις Φινλανδικές αρχές , εν μέσω Ρώσο/φινλανδικού πολέμου.
Τον Σεπτέμβρη του 1944 με την σύναψη ειρήνης μεταξύ ΕΣΣΔ και Φινλανδιας ο Πετρισένκο θα απελευθερωθεί. Στις 21 Απριλίου 1945 θα συλληφεί με την κατηγορία κατασκοπεία εις βάρους του Κόκκινου Στρατού.17 Νοεμβρίου του 1945 θα βγεί η απόφαση ενοχής του για συμμετοχή σε αντεπαναστατική τρομοκρατική οργάνωση και συνεργασία με τις Φινλανδικές μυστικές υπηρεσίες καταδικάζοντας τον σε 10 χρόνια φυλάκισης σε στρατόπεδο εργασίας.
Το 1947 θα πεθάνει σε ένα από αυτά.
Ο Πετρισένκο το 1940 και το 1945
Κατά την Φεβρουαρινή Επανάσταση στην Ρωσία ήταν με τον στόλο στο νησί της Εσθονίας Nargen/Ναισσαρ.
Τον Δεκέμβριο του 1917 ανακηρύχθηκε το νησί ως Σοβιετική Δημοκρατία υπό την ηγεσία 80 ναυτών που είχαν υπό την κατοχή τους ένα νησί γύρω στους 200 κατοίκους. Η μικρή δημοκρατία της οποίας πρόεδρος φέρεται ο Πετρισένκο πολέμησε ενάντια στην Δημοκρατία της Εσθονίας (ανακηρύχθηκε στις 24 του Φλεβάρη 1918) μέχρι την κατάκτηση του Τάλιν από την Γερμανική Αυτοκρατορία .Μετά την ήττα εγκάτέλειψε την Ναισσαρ στις 26 Φλεβάρη μαζί με τον στόλο του προς το Ελσίνκι και από εκεί στην Κρονστάνδη.
Το 1919 θα γίνει μέλος του Μπολσεβίκικου κόμματος αλλά γρήγορα θα παραιτηθεί. Μετέπειτα το καλοκαίρι του 1920 θα πάει στην πατρίδα του.Σημειωτέον η πατρίδα του το Αλεξαντρόβσκ ήταν εκείνη την περίοδο μέσα στα όρια της κεντρικής περιοχής που έλεγχε ο στρατός του Μάχνο, γνωστός ως Πατερούλης Μάχνο, μερικά δεκάδες χιλιόμετρα από την πατρίδα του Μάχνο του ίδιου το Γκιουλάι-Πολέ. Εκεί κατά τον φιλοαναρχικό Άβριτς και τον γάλλο Αρβον θα επιχειρήσει να ενταχθεί στους Λευκούς αλλά δεν θα γίνει δεκτός από αυτούς γιατί είχε υπάρξει έστω και σύντομα Μπολσεβίκος.Αυτό αναφέρεται σε μια συνέντευξη του σε αμερικάνικη εφημερίδα. Θα συλληφθεί μάλιστα για αντεπαναστατική δράση.Θα επιστρέψει ως ναύτης,η θέση του ήταν μηχανικός στο "Πετροπαβλοσκ".
Θα διατελέσει πρόεδρος της Προσωρινής Επανασατικής Επιτροπής της Κρονστάνδης. Επιτροπή που προέκυψε με την διάλυση του υπάρχοντος Σοβιέτ και σύλληψη πάνω από 300 κομμουνιστών στην πόλη.Η επιτροπή αποτελείται από ένα ευρύ αντιμπολσεβίκικο πολιτικό φάσμα.
Με την δύσκολη αλλά τελικώς νικηφόρα νίκη του Κόκκινου στρατού έναντι της ανταρσίας , ο Πετρισένκο (κατηγορούμενος ότι πήρε και τα λεφτά του Σοβιέτ της πόλης) με πολλούς άλλους ηγέτες της ανταρσίας θα καταφύγει στην Φινλανδία. Στους κόλπους των Λευκών αντεπαναστατων εμιγκρέδων με τους οποιούς προθύμως θα συνεργαστεί. Θα συντάξει ήδη τον Μάιο του 21 ένα πρόγραμμα 6 θέσεων ως βάση συμφωνίας και θα το στείλει στον εκπρόσωπο του Λευκού αντεπαναστάτη Βρανγκελ τον Γκριμ. Ο τελευταίος θα συμφωνήσει με την συνεργασία. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την θέση να υιοθετηθεί το σύνθημα της ανταρσίας "Σοβιέτ Χωρίς Κόμματα" αλλά στα πλαίσια να μείνουν και οι 2 πλευρές ικανοποιημένες (ναύτες της Κρονστάνδης και Βρανγκελ) συμφωνήθηκε ότι το σύνθημα θα έχει το χαρακτήρα μιας πολιτικής μανούβρας. Θα κρατηθεί μέχρι να πέσουν οι Μπολσεβίκοι και μετέπειτα θα επιβληθεί μια προσωρινή στρατιωτική δικτατορία.Στα πλαίσια της διατήρησης των κεκτημένων της επανάστασης του Φλεβάρη όλα αυτά.Δεν θα πετύχει όμως γιατί ο Βρανγκελ και η συνωμοσία του θα αποκαλυφθεί. Τον Ιούνιο θα ξαναγίνουν προσπάθειες με τους ναύτες της Κρονστάνδης να δηλώνουν παρόν σε συνέδρια του αντεπαναστατικού Εθνικού Κέντρου με επιστολές συμπάθειας.
Δούλεψε σε εργοστάσια και ως μαραγκός.Αυτά τα αναφέρει ο φιλοαναρχικός Άβριτς με πολλές πηγές στο Ρώσικο wiki αναφέρεται ότι ως εμιγκρές αρνήθηκε να πάει στην Τουρκία υπό τις διαταγές του Βρανγκελ(όντως προφανώς δεν πήγε) και ήταν αντίθετος με μια επιχείρηση στα σύνορα Καρελια με την ΕΣΣΔ.Επίσης αναφέρεται ότι συλλήφθηκε το 1922, δυστυχώς ο λόγος δεν γίνεται κατανοητός.(Η πήγη του Ρώσικου wiki δεν εντοπίζεται online)
Το 1927 θα βρεθεί στη Ρίγα πρωτεύουσα της Εσθονίας(τότε εκτός Σοβιετικής Ένωσης) όπου θα κάνει απολογία για να πάρει την Σοβιετική υπηκοότητα, και εκεί θα γίνει πράκτορας της GPU περνώντας μέσω Λιθουανίας στην ΕΣΣΔ. Μετέπειτα θα βρεθεί πάλι στο Ελσίνκι.
Αναφέρεται από το Ρώσικο wiki ότι αρνήθηκε να συμμετάσχει σε Σοβιετική έρευνα του 37 και ότι πληροφορίες που έδωσε βοήθησαν την ΕΣΣΔ ως προς την επίθεση των Ναζί.
Το 1941 θα συλληφθεί από τις Φινλανδικές αρχές , εν μέσω Ρώσο/φινλανδικού πολέμου.
Τον Σεπτέμβρη του 1944 με την σύναψη ειρήνης μεταξύ ΕΣΣΔ και Φινλανδιας ο Πετρισένκο θα απελευθερωθεί. Στις 21 Απριλίου 1945 θα συλληφεί με την κατηγορία κατασκοπεία εις βάρους του Κόκκινου Στρατού.17 Νοεμβρίου του 1945 θα βγεί η απόφαση ενοχής του για συμμετοχή σε αντεπαναστατική τρομοκρατική οργάνωση και συνεργασία με τις Φινλανδικές μυστικές υπηρεσίες καταδικάζοντας τον σε 10 χρόνια φυλάκισης σε στρατόπεδο εργασίας.
Το 1947 θα πεθάνει σε ένα από αυτά.
Ο Πετρισένκο το 1940 και το 1945
Πηγές:
Στα αγγλικά:
http://en.wikipedia.org/wiki/Stepan_Petrichenko
http://www.icl-fi.org/english/esp/59/kronstadt.html
http://www.marxist.com/History/Trotsky_was_right.html
Στα Ισπανικά:
Το βιβλίο του Άβριτς
Στα Ρώσικα:
wiki
http://militera.lib.ru/bio/sokolov/06.html
http://militera.lib.ru/memo/russian/drabkina_ea/01.html
http://militera.lib.ru/research/semanov_sn/index.html
http://www.hronos.km.ru/biograf/bio_p/petrichenko_sm.html
http://spymania.narod.ru/articles/spypl05.htm
http://militera.lib.ru/memo/russian/tulenev_iv/05.html
Στα Γαλλικά:
http://groupecri.free.fr/article.php?id=252#footnote17
Στα Σουηδικά:
http://home4.swipnet.se/~w-40997/IJKron1921.htm
site με αυτόματους μεταφραστές για
τις ξενόγλωσσες πηγές(δεν είναι 100% ακριβές):
http://babelfish.altavista.com/
http://www.systranbox.com/systran/box
