30.10.07

O Λένιν για τον Αναρχισμό

Αναρχισμός και Σοσιαλισμός (1901)

μeτάφραση δική μου :πηγή




Θέσεις:

1. Ο αναρχισμός, κατά τη διάρκεια των 35 έως 40 ετών (ο Bakunin και η διεθνής, 1866 -) ύπαρξής του (και αν συμπεριληφθεί και ο Stirner , κατά τη διάρκεια πολλών περισσότερων ετών) δεν έχει παραγάγει παρά μόνο γενικές κοινοτοπίες ενάντια στην εκμετάλλευση. Αυτές οι φράσεις είναι τρέχουσες για περισσότερο από 2.000 έτη. Αυτό που λείπει είναι (α) μια κατανόηση των αιτιών της εκμετάλλευσης (β) μια κατανόηση της ανάπτυξης της κοινωνίας, η οποία οδηγεί στο σοσιαλισμό (γ) μια κατανόηση της ταξικής πάλης ως δημιουργική δύναμη για την πραγματοποίηση του σοσιαλισμού.


2. Μια κατανόηση των αιτιών της εκμετάλλευσης. Ιδιωτική ιδιοκτησία ως βάση της εμπορευματικής οικονομίας . Κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα της παραγωγής. Στο αναρχισμό-μηδέν.

Ο αναρχισμός είναι ένας αντεστραμμένος αστικός ατομικισμός. Ο ατομικισμός ως βάση ολόκληρης της παγκόσμιας αναρχικής προοπτικής.

{
Υπεράσπιση της μικρής περιουσίας και μικρής οικονομίας στην γη. Keine Majorität(σημ.μετ.Καμμία Πλειοψηφία).

Άρνηση της ενοποιητικής και οργανωτικής δύναμης της εξουσίας.

}



3. Αποτυχία να γίνει κατανοητή η ανάπτυξη της κοινωνία-του ρόλου της μεγάλης κλίμακας παραγωγή- ανάπτυξη της κεφαλαιοκρατίας στο σοσιαλισμό.

(Ο αναρχισμός είναι ένα προϊόν της απελπισίας. Η ψυχολογία του άστατου διανοούμενο ή του αλήτη και όχι του προλεταρίου.)


4. Αποτυχία στην κατανόηση της ταξικής πάλης του προλεταριάτου.

Παράλογη άρνηση της πολιτικής στην αστική κοινωνία.

Αποτυχία στην κατανόηση του ρόλου της οργάνωσης και της εκπαίδευσης των εργαζομένων.

Πανάκειες που αποτελούνται από μονόπλευρα, αποσυνδεμένα μέσα.


5. Σε τι έχει συμβάλλει ο αναρχισμός, κάποτε κυρίαρχος στις Λατινόφωνες χώρες, στην πρόσφατη ευρωπαϊκή ιστορία;

- Κανένα δόγμα, επαναστατική διδασκαλία, ή θεωρία.

- Διάσπαση του εργατικού κινήματος..

- Πλήρες fiasco στα πειράματα του επαναστατικού κινήματος (Προυντονισμός 1871, Μπακουνινισμός 1873).

- Υπαγωγή της εργατικής τάξης στην αστική πολιτική υπό το πρόσχημα της άρνησης της πολιτικής.